ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္
ကစားရြယ္က
ဘာရယ္မဟုတ္
မိုးခ်ဳပ္ေတာ႔ရင္
လကိုျမင္
ေကာင္းကင္မိုးဖ်ား
ေရာက္ေအာင္သြားလို႔
ကိုင္မ်ားၾကည္႔ခ်င္
ေရႊစင္ရည္လဲ႔
ကိုင္တဲ႔လက္ေပက်ံ
သက္ေသခံနဲ႔
ျပန္ဆင္းခဲ႔မယ္။
ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္
ကစားရြယ္က
ရြာ႔လယ္ကြင္းစပ္
မတ္တပ္ရပ္ေငး
ဟိုး ... ေဝး ...
ေဝး ... အေဝးဆံုး
မိုးခံုးနားနဲ႔
ေျမသားထိစပ္
ေက်ာကပ္ရင္မွီ
ရြာဆီျပန္မွန္း
လြမ္းၾကည္႔စမ္းခ်င္။
ဆိုသျဖင္႔ေလာက္
အျမင္႔တဖ်ား
မဆိုထားနဲ႔
ရွည္လ်ားေဝးရာ
မဆိုလာနဲ႔
ခုခါငယ္က
ထိုဆႏၵေတြ
လွပမွန္းမွ မသိေတာ႔။
ေမာင္ေအာင္ပြင္႔
(စံပယ္ျဖဴ၊ ၈၅ ဇန္နဝါရီ)
(ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္က လက္ေရးနဲ႔ ကူးထားခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာေလးပါ။ ခုေနျပန္ဖတ္ေတာ႔ ...
ခုခါငယ္က
ထိုဆႏၵေတြ
လွပမွန္းမွ မသိေတာ႔ ... ဆိုတဲ႔ အပိုဒ္က ပဲ႔တင္ထပ္ေနပါတယ္။)
1 comment:
Hi!Great and interesting blog you have:) Come and visit my site too. http://ads.com.mm/?cid=4fd60e65e4b0fa6db841e338&utm_campaign=ads_mm_lb_blog_martaste&utm_source=ads_lb_blog&utm_medium=lb_blog
Post a Comment